Azərbaycanda gənclərin səsi boğulur, işığı isə bir-bir söndürülür. Azadlıq anlayışı — bu gün ölkədə yalnız xatirələrdə qalan bir sözə çevrilib. Azad fikir, azad mətbuat, azad nəfəs — bunların hamısı indi qorxu, təzyiq və susqunluq divarları arxasındadır.
Sözünü deməyə cəsarət tapan, ədalətsizliyə etiraz edən, xalqının səsini dünyaya çatdırmaq istəyən gənclər — məhz bu cəsarətlərinə görə həbs olunur. Bir həftə öncə jurnalist Fatimə Mövlamlı 25 yaşını həbsdə qarşıladı. 25 yaş — bir insanın ümidlərlə dolu, arzularla dolu dövrü. Amma Fatimə bu baharını azadlıqdan məhrum şəkildə keçirdi — yalnız bir səbəbdən: doğrunu söylədiyi və susmadığı üçün.
Meydan TV işi çərçivəsində həbs edilən Fatimə Mövlamlı sosial ədalətsizlikləri, seçki saxtakarlıqlarını, polis zorakılığını işıqlandırdığı üçün hədəf seçilmişdi. O, bu ölkədə qorxusuz gəncliyin simvoluna çevrilmişdi — ta ki, onu susdurmaq qərarına gələnlərə qədər.
Bu ölkədə ədalət anlayışı tərsinə çevrilib: günahsızlar zindanlarda, saxtakarlar və korrupsionerlər isə azadlıqda kef içindədirlər.
Bu, təkcə bir jurnalistin faciəsi deyil — bütün Azərbaycan gəncliyinin faciəsidir.
Nə vaxt bu ədalətsizlik sona çatacaq?
Nə vaxt gənclərimiz fikrini deməyə görə deyil, susmağa görə utanacaq bir ölkədə yaşayacaq?
Axı onların “cinayəti” nədir — həqiqəti demək? Vicdanlı olmaq? Qorxudan imtina etmək?
Biz susduqca, daha çox Fatimələr həbs olunacaq. Biz qorxduqca, daha çox gəncin ümidləri sönəcək.
Artıq bu ədalətsizliyin sonu gəlməlidir.
Fatiməyə azadlıq!
Siyasi məhbuslara azadlıq!
Azərbaycanda azad sözə, azad gəncliyə, azad gələcəyə azadlıq!
Gələn il Fatimə Mövlamlı doğum gününü azadlıqda, ədalətin bərpa olunduğu, həqiqətin boğulmadığı, qəddarlığın cəzalandırıldığı bir Azərbaycanda qeyd etsin.
Bəlkə bu, hələ uzaq görünür — amma biz susmadıqca, bu gün mübarizə aparanların sayəsində o gün mütləq gələcək.
Rəsul Ə.

Comments
Post a Comment